Legalizacija romskih naselja kao celine preduslov za legalizaciju pojedinačnih objekata i stvaranja humanijih uslova za život. U Loznici postoji pet većih romskih naselja i nekoliko manjih

 

Ako bude dobre volje, Srbija bi uskoro mogla da dobije zakon o legalizaciji romskih naselja. Nacrt tog dokumenta pripremila je Liga Roma, a njegovim usvajanjem bilo bi omogućeno da se naselja izgrađena ili rekonstruisana pre 1971. godine u kojima živi više od stotinu Roma sačuvaju kao celina. Legalizacija ne bila moguća za naselja koja su podignuta na zemljištu nepovoljnom za gradnju, na tuđem privatnom vlasništvu ili u zaštićenim zonama. U Srbiji, prema podacima misije OEBS-a postoje 583 romska naselja u 120 gradova i opština, a u Loznici, prema podacima lokalne samouprave pet. Reč je o naseljima u Lešnici, Jadranskoj Lešnici, Klupcima i Banji Koviljači. Po rečima Milojka Ametovića, predsednika NVO “Živa vatra”, ima još nekoliko manjih naselja sa desetak kuća.

 

– Donošenje zakona o legalizaciji romskih naselja od izuzetnog je značaja jer je to i prvi korak ka stvaranju humanijih uslova za život. Romi na našem području prvenstveno su podizali kuće na kupljenom zemljištu, međutim, oni uglavnom nisu upisani u katastarske knjige kao vlasnici. Kod nekih se imovina još uvek vodi na nekom pretku, a imamo primere u Joševi gde se zemljište vodi na prvobitnom vlasniku koji nije romske nacionalnosti – ističe Ametović.

 

Legalizacija romskih naselja kao celina omogućilo bi i lakšu legalizaciju individualnih objekata jer malo koji od njih bi mogao da ispuni propisane zahteve iz važećeg zakona o legalizaciji. Prema podacima Odeljenja za urbanizam opštinske uprave, do sada nisu dobili nijedan zahtev za legalizaciju objekta čiji je vlasnik Rom.

 

– Sve što vodi legalizaciji, dobro je za državu, a u ovom slučaju bilo bi dobro i za Rome koji se do sada nisu odazivali pozivima za legalizaciju objekata. Oni su time uskraćeni za mnoga druga prava koja proizilaze iz te činjenice, pa zato mislim da je ideja o donošenju zakona o legalizaciji romskih naselja u osnovi dobra. Međutim, neophodno je dobro definisati sve uslove iz kojih bi kasnije proizašli i zahtevi za pojedinačnu legalizaciju objekata i sigurno bi bilo korisno razmotriti i mogućnosti kako bi im se moglo pomoći u tome – kaže Milica Pavlović, načelnica Odeljenja za urbanizam.

 

Ametović kaže da se od Roma koji su nezaposleni ne može očekivati da u redovnom postupku legalizuju svoju imovinu i da se to pitanje mora rešavati po posebnoj proceduri.

 

– Nijedno naše naselje ne može rešiti ni jedan jedini komunalni problem dok se to pitanje ne reši. Mi ne možemo da dobijemo ni struju ni vodu i u 21. veku još uvek živimo bez elementarnih uslova za zdravo stanovanje. Naša deca u pojedinim naseljima sa svakom kišom, bez obzira na godišnje doba, moraju da obuju gumene čizme – kaže on.

 

Ukoliko ovaj zakon bude usvojen, lokalne samuprave dobile bi rok od godinu dana da utvrde spisak održivih romskih naselja i donesu urbanističke planove sa elementima detaljne regulacije, dok bi rok za prijavu legalizacije pojedinačnih objekata bio dve godine. Za svaku dalju gradnju nakon legalizacije, Romi bi, kako stoji u nacrtu zakona, bili u obavezi da pribave građevinske dozvole, osim za dogradnju ili rekonstrukciju sanitarnih čvorova. U tom slučaju, bila bi dovoljna i samo prijava radova uz saglasnost komšija.